Somos animais sen soños.
Animais que non poden soñar
Animais que sen soños non saben
O ben que nos fai o soñar.
Non soñes que eu non te obrigo
Non soñes nin penses nos soños
Mais na morte do teu pensamento
Non soñes se non tes alento.
Somos II
Etiquetas:
alberto mouriño,
poesia social,
Quen nos move
No hay comentarios:
Publicar un comentario