Un corazón que non para
unha chama que ilumina.
Unha vida
Un neno que as frores descobre
Unha vida
O cadaleito de frores se cobre
Unha vida
De bágoas, apertas e cores
Unha vida
Finada nun moble
Outra vida
Ó morto que recorde
outra vida ou outra morte.
Ciclosónciclos
Etiquetas:
alberto mouriño,
poesia social,
Quen nos move
No hay comentarios:
Publicar un comentario